1969 Yılında, Dünya Hayvanları Koruma Günü'nde; yani 4 Ekimde dünyaya gelmişim. Hayatıma yön veren ilk kişi, mekanı cennet olsun; ilkokul öğretmenim Gönül Altan'dı. O'nu hayatım boyunca unutmayacağım. Çünkü o, içimdekini görüp beni destekleyen ilk insandı. Allah O'ndan razı olsun. Bütün çocuklar için temennim, Gönül Altan gibi bir ilkokul öğretmenlerinin olması! Orta okulu, Kırıkkale İmam Hatip Lisesi'nde okudum. Ardından İzmir Fatih Koleji'nde 2 yıl lise eğitimi alıp okuldan alındım, evlendim. Türkiye'nin en genç Gönüllü Hemşiresi olarak Ankara Belediye Hastanesi'nde Psikiyatri Bölümü'nde makrome hocalığı yaptım. Geriye dönüp baktığımda gurur duyduğum, duygulandığım bir hizmetti bu. Çok genç yaşta, henüz 17 yaşında başkalarının dertleriyle dertlenmek,elinizdekilerin kıymetini bilmeniz için müthiş bir tecrübeydi benim için.1987 'de ilk oğlum Alper'e hamileyken, lise son sınıfı da Ankara Çankaya Lisesi'nde dışarıdan okuyarak bitirdim. Açık Ögretim Fakültesi İş idaresi Bölümü'nü kazanmıştım ama daha iyi bir puan alabilirim diye, burada okurken bir kez daha sınava girip Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü'ne girdim. Hayatım bu okulda birdenbire değişti. Önce yıllardır üzerimden atamadığım konuşma bozukluğunu yenip okul radyosuna girdim, ardından Türkiye Polis Radyosu'nda spiker olarak çalışmaya başladım. Artık kadrolu bir memurdum ama aynı zamanda okuluma da devam ediyor, çocuğumu büyütüyor, evimin işlerini yapıyordum. Anlayacağınız çocuk da yaptım, kariyer de. Alper'in babasına müteşekkir olduğumu belirtmek isterim. Allah ondan razı olsun. Gerçekten o olmasaydı bugünlere gelemezdim. Ama toy bir insanken başınıza gelen felaket mesajlarını okuyamıyor, her şeyde bir hayır olduğunu bilemeyebiliyorsunuz.
Yaptığım bazı planlar vardı elbet işimle ilgili ama Yaradanın planı hayal bile etmedigim kapıları açtı bana ve TRT'de bir çok programda sunuculuk yaptım. Prodüktörüm rahmetli Ali Atakul'la başlayan 25. Saat isimli programdan sonra bu işi çok sevdiğimi, kendimi ifade edebildiğimi düşünerek devam ettim sunuculuğa. Samanyolu Televizyonu'nda Kimse Yok Mu programı ikinci miladim oldu. Yıllar önce başladığım hayır işlerine böylesine büyük çapta bir organizasyonla devam etmek müthişti. Türkiye'de yardımlaşmanin güzelliğini yaşadık hep birlikte. Çocuklarımıza örnek olduk, binlerce ailenin Kimse Yok Mu feryadına cevap verdik. Sadece ülkemizde degil, Endonezya'da, Pakistan'da, dünyanın neresinde bir felaket varsa hemen onların yardımına koşan ilk insanlardan olduk. Bu program sırasında ikinci evlilik oldu ve dünya tatlısı, bir evlat daha verdi Yaradanım, Efe doğdu. Çocukluğumdan beri hayalini kurduğum lokantamı açtım bu arada. Bir iş yeri açarken sadece bu işi sevmenin yeterli olmadığını, Hazreti Mevlana'nın dediği gibi çıraklığını yaptığın bir işi yapman gerektiğini ögrendim. Bu tecrübe bana epey pahalıya maloldu, lokanta açmak isteyenlere duyurulur:))) Yavrum 3 aylıkken Kanal 7 'de çalışmaya başladım. Hala da artık yuvam bildiğim bu kanalda hafta içi Pazartesiden Perşembeye 9:45'te "İkbal'le Hayatın İçinden" ve her Çarşamba 19:00'da "İkbal'le Diyar Diyar" isimli programları sunuyor, Bugün Gazatesi'nde de yemek köşesi yazıyorum.
Genç insanlara uzun gelebilir ama bana kısacık bir süre gibi gelen ömrüme 5 anı-deneme ,2 yemek kitabı,3 şiir,1 masal,1 hikaye albümü sığdırdım.17 Ağustos depremiyle ilgili birkaç arkadaşımızla yaptığımız albüm,Zekeriya Ünlü,Talha Bora Öge gibi arkadaslarımla yaptığım düetler de var elbet.Şimdilerde Doç. Dr. Öznur Özdoğan'la kadına dair bir kitap çalışmamız var. Marta kadar yetiştirmeyi planlıyoruz İnşallah. Gelişmelerden sizi haberdar ederim.Sizi seviyorum....
